Ons slaapkamertje met twee een-persoonsbedden.
Gezellig hoor!
Voordat het zover was, zijn we eerst met privé-chauffeur van Bac Ha naar Lao Cai gebracht.
We hadden info van de Vietnamese coördinatrice van YW2G, om ons naar een bepaald restaurant te begeven.
Daar was een medewerker van de Railway staff en die zou ervoor zorgen dat we in de juiste luxe couchette terechtkwamen.
Het ging gesmeerd. Toen het hek open ging, mochten wij als eersten erdoor en hij wist precies waar wij moesten zijn. Hulde!
Tandjes gepoetst, pyjamaatje aan en nu liggen wij op een smal hard matrasje te lezen in onze e-boeken en voelen ons de koning te rijk.
Hanoi
Het was nog even spannend op het station.
We werden naar de verkeerde uitgang gedirigeerd, de gribus-kant.
Toen moesten we de hele afstand terug.
Anyway, we kwamen buiten en werden direct belaagd door taxi bestuurders, maar niet door die van ons.
Gelukkig zag Fer een man, een paar meter verder, die zoekend om zich heen keek, met een bordje in zijn hand.
Gelukkig voor ons, bleek hij de goede.
Hij was blij ons te zien.
Zoiets schept een band, nietwaar.
Ons eerste hotel in Hanoi
Hier worden we ca 8 am opgehaald en naar Halong bay gebracht.
We zitten in de bus.
We zitten in de bus.
Hij was wat later, rush hour in Hanoi 😅
Maar we zijn onderweg!
Ik laat niet alle stapjes zien. Teveel foto’s!
Voor het eerst gezien hoe dat in z’n werk gaat.
Ik heb zoetwaterparels.
Deze parels die we hier gezien hebben, noemde mijn moeder ‘tranen’. Niet dragen, zei ze.
Wel super mooi hoor!
We zijn nu in Halong en de mensen die er voor een dagje zijn, stappen uit.
Wij gaan verder naar de boot.
Ongezellig, zo’n groep die je helemaal niet kent.
Tröben en Jacqueline zijn er niet bij.
We hebben Tröben en Jacqueline geruild tegen de Fransen Frederique en Bertine. Zij wonen in de buurt van Parijs.
Alweer erg jonge mensen.
En het geeft niet af, helaas.
Was leuk, de boottocht, sowieso in de baai en we zijn naar de cave geweest en naar de T top island geweest.
Ik beken, we hebben niet de 400 zoveel treden beklommen. Steil en we zijn toch niet meer zo jong, zeg maar.
We zijn op het strandje gebleven.
Naar de Cave hadden we kunnen gaan, maar de gids ontmoedigde ons enigszins.
Om kwart voor 7 gaan we eten en ik lust wel wat.
De sfeer is goed, maar wij zijn de enige bejaarden. 😅
Morgen, wanneer we weer in Halong zijn, dan staat de chauffeur te wachten, om ons via Hanoi naar Nihn Bin te brengen.
Weer een ander deel van ons avontuur.